Be Inspired by ... Grace Kelly

Królowa, która została księżna. Brzmi jak degradacja i w tym przypadku częściowo nią była choć na pierwszy rzut oka będzie się Wam wydawało inaczej. Grace Patricia Kelly jest uważana za jedną z najlepszych aktorek XX wieku, która mimo, iż na krótko zagościła w Fabryce Snów Hollywood to podbiła serca reżyserów, scenarzystów, krytyków i widowni, dzięki czemu na stałe wpisała się do historii kina. Jej kariera zakończyła się w wyniku „bajkowego” ślubu stulecia z księciem Rainierem III Grimaldim, księciem Monako. To w jego efekcie nie pojawiła się więcej na ekranie, więc mimo, iż zyskała tytuł księżnej Monako to przestała robić to co naprawdę kochała – czyli grać w filmach. Ale wróćmy do początku:]

Grace Kelly przyszła na świat 12 listopada 1929 roku w Filadelfii w niezwykle katolickiej rodzinie pochodzenia irlandzkiego. Jej ojciec był trzykrotnym mistrzem olimpijskim w wioślarstwie, dzięki czemu Grace od najmłodszych lat miała zaszczepionego w sobie ducha współzawodnictwa oraz wiarę we własne siły. Dzięki tym cechom, niezwykłej urodzie oraz talentowi aktorskiemu dostała w 1951 roku możliwość zagrania w filmie Czternaście godzin (wcześniej pojawiała się w serialach i reklamach). Przełomem okazał się jednak film W samo południe gdzie grała u boku Gary’ego Coopera! Film stał się przełomem w dziejach westernu, zaś Grace została ogłoszona najbardziej obiecującą aktorką w Hollywood. Rok później (1953) zagrała postać Lindy Nordley w filmie Mogambo za co docenieli ją krytycy filmowi przyznając nagrodę Złotego Globu oraz nominując ją do Oskara (najbardziej prestiżowej nagrody w przemyśle filmowym) za drugoplanową rolę żeńską. Tym razem się nie udało i Oskar powędrował do kogoś innego. Miło się to zmienić dzięki filmowi Dziewczyna z prowincji w reż. George’a Seatona, za który Grace Kelly otrzymała wymarzonego Oskara dla najlepszej aktorki. BTW warto zobaczyć film nie tylko ze względu na genialną Grace Kelly (był nominowany jeszcze w sześciu innych kategoriach!). Jednak największą sławę przyniosło jej występowanie w filmach genialnego Alfreda Hitchcocka, takich jak M jak Morderstwo czy Okno na podwórze. Warto dodać, że Grace Kelly była nie tylko muzą reżysera, ale również jego przyjaciółką.
Jednym z jej ostatnich filmów był Złodziej w hotelu do którego zdjęcia odbywały się na południu Francji. Podczas tego pobytu została zaproszona do wzięcia udziału w sesji zdjęciowej w Pałacu Monakijskim w towarzystwie księcia Monako, Rainiera III. Niedługo po pierwszym spotkaniu książę poprosił Grace o rękę i został przyjęty. W związku z tym na początku kwietnia 1956 roku, Grace wraz z całym swoim dobytkiem przeniosła się na Lazurowe Wybrzeże, aby 19 kwietnia tego samego roku stanąć przed ołtarzem w Katedrze Świętego Mikołaja otrzymując tym samym tytuł Jej Książęcej Wysokości Księżnej Monako. Dziewięć miesięcy po zaślubinach na świat przyszło pierwsze z trójki dzieci książęcej pary – córka Karolina. Rok późnie narodził się następca tronu – książe Albert, zaś 7 lat później narodziła się Stefania.
Jako księżna Monako Grace Kelly, obecnie Grimaldi, musiała zrezygnować z aktorstwa ( z czym nigdy się w pełni nie pogodziła) i poświęcić się obowiązkom wynikającym z pełnionej przez nią funkcji reprezentacyjnej – głównie przy boku męża. W licznych biografiach na temat Grace sugeruje się, iż była niezwykle nieszczęśliwa w swoim małżeństwie, gdyż czuła się tylko jak dodatek do męża, który nie ma zbytnio prawa do własnego zdania. Musiało to być przytłaczające dla aktorki tego pokroju, która znana była wcześniej ze swobodnego wypowiadania swoich opinii. Ponoć myślała nawet nad rozwodem, o czym rozmawiała m.in. z Alfredem Hitchcockiem, który w 1962 roku zaproponował jej powrót na ekrany kin w swoim najnowszym filmie – zaproponował jej nawet niebagatelne jak na tamten czas pieniądze, milion dolarów. Mimo, iż początkowo była zdeterminowana przyjąć jego propozycje, ostatecznie odmówiła z lęku przed utratą dzieci w wyniku rozwodu z księciem.
W jednym z filmów opowiadających o życiu Grace Kelly (Grace of Monaco – Nicole Kidman w roli głównej) prezentowany jest obraz nieszczęśliwej kobiety nie tylko z powodu wiecznej nieobecności męża i jego skoków w bok. Według scenariusza dużą trudność sprawiało jej też udawanie niemego manekina, którego jedyną misją było uśmiechanie się u boku męża, z którego opiniami musiała się całkowicie zgadzać. A jeśli się nie zgadzała - cóż, kogo to obchodziło. Miała udawać.
Funkcję księżnej Monako pełniła, aż do dnia swojej śmieci 14 września 1982. Nastąpiła ona w wyniku obrażeń odniesionych w wypadku samochodowym w którym uczestniczyła dzień wcześniej wraz z córką Stefanią – samochód (prowadziła Grace) runął w przepaść. Obrażenia Grace były na tyle poważne, iż lekarze stwierdzili nieodwracalny uraz mózgu, a jej życie było podtrzymywane przez maszyny. Rodzina Grimaldich zdecydowała się na odłączenie jej od owej aparatury. W ten sposób zakończył się, kreowany przez media na bajkowy, los Grace Kelly – pełnej gracji i wdzięku królowej kina która stała się prawdziwą księżną.











Źródło zdjęć do stworzenia kolaży: wyszukiwarka Google Graphics