Portugalia - wrócę czy nie wrócę? Czyli jak się bawiłam w Porto.

Portugalia – koniec Europy. Kraj żeglarzy i wina J To właśnie tam dwa tygodnie temu zawędrowałam. Jak doszło do tego, że akurat na Portugalię, a dokładniej na Porto, padło? Historia "prawie" romantyczna. Dziewczyna poznaje faceta. Jest im ze sobą naprawdę super, ale jest jeden mankament – facet wyjeżdża na Erasmusa do Portugalii. Stwierdzają „a co tam, damy radę”. Facet wyjeżdża. Ustalają, że dziewczyna go odwiedzi. Bukowane są bilety, planowany wyjazd. 11 dni w Portugalii – wow. Mijają dwa tygodnie i co? I wszystko się sypie – facet nie wie czego chce, związek się rozsypuje, a dziewczyna zostaje z biletami lotniczymi. I co tu zrobić? Odpowiedź jest prosta – jechać mimo wszystko, aby zobaczyć Porto i przeżyć przygodę J Zmienia datę wyjazdu, skraca wyjazd, pakuje się i jedzie. I co? I niczego nie żałuje J A oto historia jak sobie poradziła i co pokochała, a co wolałaby, aby się nie wydarzyło w Porto J

Gdzie by tu spać?

Rozstanie z facetem spowodowało brak noclegu. Ale w dobie Internetu to nie problem. Szczególnie, że według wielu portali i blogów to właśnie Portugalia ma najlepszą w Europie bazę hosteli jeśli chodzi o stosunek jakości do ceny. Wejście na booking.com, kilka klików, parę przejrzanych hosteli i mamy to J Dwie noce w prywatnym pokoju z własną łazienką w samym centrum Porto za… niecałe 30 euro. Cena jak z bajki. Ale czy było tak kolorowo? Lokalizacja faktycznie super – bardzo blisko głównej stacji metra Trindade, gdzie spotykają się wszystkie (5) linie metra. 5 minut spacerem od hostelu już znajdowałam się na Av. Dos Aliados rozpoczynającej centrum miasta. Całe stare miasto można przejść spokojnie na nogach – komunikacja miejska niepotrzebna w ogóle. A nawet warto to zrobić i powędrować bocznymi uliczkami. Dlaczego? O tym za chwilę. Wróćmy do hostelu. Co mnie zaskoczyło? Zapach. W Portugalii bardzo dużo pada i wilgotność powietrza jest wysoka przez co w mieszkaniach czuć wilgocią. Nie jest to coś do czego mogłabym się przyzwyczaić. Co jeszcze na minus? Zimna woda! Akurat w moim hostelu było tak, że ciepłą wodę miałam tylko rano, więc wyobraźcie sobie moją reakcję jak weszłam wieczorem pod prysznic i dostałam lodowatą wodą :P Także hostel wybronił się tylko przemiłym chłopakiem na recepcji, który zaprosił mnie na kolację urządzaną przez gości hotelu – ależ się uśmiałam i najadłam makaronu :P, ceną oraz lokalizacją.

w drodze do centrum miasta

Zakochana w architekturze

Od zawsze mam fioła na punkcie architektury, w sumie wciąż się sobie dziwię, że jej nie studiowałam i dziś nie projektuję. Ale wróćmy do tematu. Porto to miasto z duszą. Każda uliczka w centrum może zaskoczyć niesamowitymi budynkami, warto się po nich poszlajać i trochę zgubić na mieście. Pełno starych budowli pamiętających czasy początku stawiania miasta. Kościoły na każdym kroku, stare kamienice, mnóstwo placów, przepiękna stacja metra San Bento ozdobiona (jak całkiem sporo budynków w Porto) azulejos, czyli błękitno-białymi płytkami, czy super nowoczesny budynek Casa de Musica. To co najbardziej mnie zauroczyło to Riberia – nabrzeże Porto, na którym znajdują się wąskie kamienice we wszystkich kolorach tęczy przytulone do siebie na wysokościach, pod którymi się spaceruje, a do których schodzi się długimi alejkami schodów. Miejsce, które tętni życiem i stylem. Można sobie usiąść na schodkach i popatrzeć na rzekę, na drugą stronę, gdzie znajduje się Vila Nova de Gaia, miasteczko pełne tradycyjnych winiarni ze specjałem Portugali – porto. Warto się tam wybrać na degustację win – najlepsza droga to most. I to nie byle jaki, a Ponte de Dom Luís I, zaprojektowany przez ucznia Eiffla, Théophilaowa Seyrigowa. Ale poza winem i popatrzeniem na Porto z nabrzeża Gai, nie ma za bardzo co tam robić ;) Obowiązkowe miejsce na mapie Porto? Wspinaczka po super wąskich schodach na wieżę Clerigos (Igreja e Torre dos Clérigos), z niej mamy niesamowity widok na całe Porto i te cudowne czerwone dachy. Ale… też na ocean J Wejście na wieżę kosztowało mnie 3 euro i sporo stresu co by mnie nie zepchnęli ze schodków :P jest naprawdę wąsko, a ruch jest w dwie strony, więc trzeba zatrzymywać się na tych szerszych rogowych fragmentach i przepuszczać tych idących w przeciwnym kierunku. Ale dla tych widoków warto było się pomęczyć.

Pogoda – weź parasol lub prochowiec

W Porto lubi popadać ;) Mnie się poszczęściło i miałam świetną pogodę jak na początek listopada. 20 stopni, dużo słońca, a deszcz był tylko o poranku i mnie budził, bo tak mocno padało. Natomiast wiem od lokalsów, że faktycznie potrafi zacząć padać totalnie z zaskoczenia. Po prostu nagle robi się ciemno i idzie oberwanie chmury. Szczególnie ich jesienio-zimą. Także jeśli ktoś chciałby jechać teraz to polecam zabrać ze sobą przeciwdeszczową parkę i nosić ją w plecaku ;) Ja się bez niej nie ruszałam na miasto.

Nocne życie – czy Ci ludzie w ogóle śpią?

Owszem śpią, tyle, że do późna :P Życie nocne zaczyna się dopiero po 23, wcześniej miasto jest pełne tylko turystów i dzieciaków ze szkoły. No i… dziwnie ubranych studentów :P Przypominali mi postacie z Harrego Pottera tyle, że bez emblematów (filmik był na snapie, jak i cała relacja z Porto w trybie live ;)). Cali w czarnych szatach i zawsze chodzący w grupkach. To tradycja wśród świeżaków uniwersyteckich – taki znak rozpoznawczy ;) Ale wróćmy do tego co interesujące – życie nocne Porto. Pubów i klubów w centrum nie brakuje, więc jest gdzie się napić i gdzie potańczyć. Przy czym na tany tany przed 3 nie ma co się nawet wybierać – kluby są pustawe do tej godziny. Co mnie zaskoczyło? Zielony absynt z Somersby jabłkowym ;) „Aż” 1,5 euro za drinka, który może zabić :P albo spowodować, że robi się głupoty J Ludzie szybko się w Porto upijają i nawet tańczą na ulicach, rzyganie pod drzewkami pominę chwilą milczenia… I już jej wystarczy :P Dla ludzi, którzy chcą poimprezować Porto świetnie się nadaje. Znajomości zawiera się tu bardzo szybko, już pierwszego wieczora poznałam chyba z 10-15 osób. To nie wpływ mentalności Portugalczyków, lecz ogromnej ilości Erasmusów i obcokrajowców na mieście wieczorową porą. Zapewne nie zaszkodził fakt bycia kobietą ;) Ale skąd mogłam o tym wiedzieć przed wyjazdem, że nawet w trakcie zwiedzania miasta można zawrzeć nowe znajomości, bo ludzie zaczepiają się na ulicach i z samotnego zwiedzania robi się grupowe? Nie mogłam :P więc zapobiegawczo skorzystałam z appki Coachsurfingowej i zrobiłam wydarzenie, że przyjeżdżam i przyda mi się guide po Porto. Odzew był ogromny – hmmm ciekawe czemu sami faceci :P W ten sposób np. poznałam Andre – francuza mieszkającego od lat w Porto, który zabrał mnie na miasto już pierwszej nocy, a drugiej zorganizował lekcję salsy, na której okazało się, że ja naprawdę nie nadaję się do tańczenia w parze, bo przy słabych partnerach zaczynam prowadzić, a przecież to nie moja rola :P Tak czy siak – jeśli ktoś planuje solo wyjazd do Porto i obawia się samotności, to niech wyrzuci z głowy te bzdury J Ludzie są przyjaźnie nastawieni i bardzo szybko zawiera się nowe znajomości. W tym mieście człowiek nie czuje się samotny.

ziomki towarzyszące w jedzeniu ;)

po imprezie ;)

Ocean – miłość od pierwszego wejrzenia

Miejsce, które najbardziej chciałam w Portugalii zobaczyć to ocean. Sorry – dziewczyna znad morza, więc wiadomo, ze ciągnie ją do wody :P Dlatego wybrałam się na plażę do Matosinhos, a dokładniej na plażę surferów. Coś niesamowitego. Spędziłam tam kilka godzin, spacerując, grzejąc się na słonku na kamieniach, wspinając się po skałkach i mocząc stopy w lodowatym oceanie. Jedno z piękniejszych miejsc w których było mi dane się znaleźć. Ten zapach, kolor wody, wiatr znad oceanu – obłędne. To właśnie ocean namówił mnie, żebym jeszcze wróciła do Portugalii, więc już powoli planuję podróż do Lizbony i do Lagos ;)

a posiedzę sobie nad oceanem :P

Hajsy hajsy, bo hajs musi się zgadzać

Pobyt w Porto na 3 dni wyniósł mnie niecałe 60 euro, a do oszczędnych to ja nie należę :P W tym mamy hostel, komunikację miejską (kupiłam dwa bilety 24godzinne za 7 euro – trzeba pamiętać, że kartę którą się doładowuje „andante” należy pyknąć o kasownik przed każdym wejściem do środka komunikacji), jedzenie, picie, wejścia na wieżę czy do muzeum i magnesy dla znajomych :P więcej hajsu to ja na lotnisku zostawiłam czekając 3h na lot i robiąc zakupy :P Porto to miasto w którym można poszaleć za małe pieniądze. Loty też do najdroższych nie należą, no mnie trochę po kieszeni uderzyły bo dwa razy kupowałam bilet na wylot do Porto, ale zdecydowanie warto było J

A propo jedzenia

Jedyne co mi naprawdę w Porto nie podpasowało to właśnie jedzenie L Zdecydowanie za tłuste jak dla mnie, choć na pewno przedalkoholowo przydatne. Francesinha – specjał portugalski prawie mnie zabił ilością tłuszczu :P Tost zapieczony w serze, gdzie w środku znajduje się mnóstwo mięsa, a wszystko to pływa w sosie z piwa i pomidorów, często też do sosu wrzucane są frytki. Bomba kaloryczna! Ponadto Portugalia słynie z wysuszonego, solonego dorsza – jadłam go w wersji zmielonej i zrobionej w bułce tartej. Więcej oddałam go mewom niż sama zjadłam :P Także dobrze, że byłam tam krótko bo umarłabym z głodu :P Jeśli chodzi o ceny jedzenia to tragedii nie ma – do 10 euro zje się obiad w restauracji. Za moją francesinhie w ponoć najsłynniejszej knajpie w Porto - Cafe Piolho D'Ouro – zapłaciłam koło 8 euro. A nie dość, że jedzenie jakościowo było naprawdę dobre (mimo, że tłuste) to spędziłam obiad na ogródku, w słoneczku tuż przy starym budynku uniwersytetu. Warto było wydać te 8 euro ;)

Podsumowując:

Nie moja mentalność (miasto za późno budzi się życia), nie żywność dla mnie, zapachy w domach też by mnie nie przekonały, aby tam mieszkać, były facet zachował się co najmniej żałośnie (a to najlżejsze określenie jakie mi przychodzi do głowy – wtajemniczeni wiedzą o co chodzi) w trakcie mojego pobytu, ale… Porto to świetne miasto na krótki wypad. Tętni życiem, nie da się tam być samotnym, miejsc do zobaczenia jest ogrom i momentami nie wiadomo już gdzie się patrzeć, żeby czegoś nie przegapić, jest tanio i przyjemnie pogodowo. A ocean przekreśla wszystkie minusy tego miejsca. Będąc na plaży czułam się całkowicie jakbym była we właściwym miejscu – nawet nie umiem tego wyjaśnić, to trzeba samemu poczuć. Na pewno jeszcze wrócę do Portugalii – 3 dni na zwiedzenie Porto całkowicie mi wystarczyły, więc kolejny kierunek: Lizbona na wiosnę J Oceanie, czekaj na mnie ;)